*دکتر فرهنگ مهر در کتاب دیدی نو از دینی کهن، صفحه 66 چنین نوشته است:
«نبودن واژه برده، در گات ها نشانه ای دیگر است که اشوزرتشت چنین بنیادی را قبول نداشته است.»
اولا) گاتها به صورت کامل به دست ما نرسیده (اینجا) و چه بسا در قسمت های مفقود، در مورد بردگی سخن گفته شده باشد.
ثانیا) گات ها کتابی چهل صفحه ای است که ترجمه ی بخش عمده ای از آن معلوم نیست و در همین مقدار که محتوای آن معلوم است، خیلی چیزها وجود ندارد.
اگر نبود چیزی در گات ها به معنای آن است که زرتشت آن را قبول ندارد، پس این همه آداب و سنت ها و جشن ها و… که میان زرتشتی ها از گذشته های دور تا امروز رواج دارد و در گات ها سخنی از آنها نیست، مورد قبول زرتشت نیست و نباید به آنها پایبند باشند!
و نیز این همه حرف ها و اعمال خوب که در دنیا می بینیم، از نظر دین زرتشت، مردود است!
صفحه 66
جالب آنکه همین نویسنده در چند صفحه ی بعد (69) در مورد چگونگی نماز زرتشتیان نوشته در حالی که در گاتها نیست پس چنین نمازی مورد تایید زرتشت نیست:
صفحه 69